بدبوترین مواد موجود آزمایشگاه

برخی ترکیبات آزمایشگاه رایحه خوبی دارند حتی اگر سمی باشند . مواد بدبو نیز در آزمایشگاه ها وجود دارند که برای افرادی خاص بوی جالبی دارند. مانند : زایلین ( xylene or dimethylbenzene  ) ، هیدروژن سیانید و یا حتی بنزین . اما یک سری از  ترکیبات آزمایشگاه به زبان ساده بوی تعفن دارند ! بیایید نگاهی به لیست این مواد بیندازیم :

• تیول ها : تیول ترکیبات آلی سولفور با ساختار کلی R – SH هستند . مثالی آشنا از بوی این دسته مواد بوی هیدروژن سولفید یک تخم مرغ گندیده می باشد. ترکیبات دارای گروه S – H متناسب با بوی خود سمی هستند و اگر شما در آزمایشگاه با آنها کار کرده باشید بوی بد این مواد به لباسهای شما نیز سرایت کرده است. راسو ترکیباتی از این گروه مواد را تولید می کند.

• غذای مگس سرکه :  مگس سرکه ( نام علمی : Drosophila ) نام گونه ای مگس از راسته دوبالان می باشد که به طور گسترده در پژوهش های زیستی مورد استفاده قرار می گیرد . اگر شما حتی یکبار محیط کشت مگس سرکه را نگهداری کرده باشید متوجه شده اید که غذایی که این موجودات مصرف می کنند آشغال است ! درست شبیه سیب زمینی گندیده ای که با موزی فاسد به مدت یک سال در جایی مانده باشد ! انسان ها ترجیح می دهند از گرسنگی بمیرند تا چنین چیزی را مصرف کنند اما به نظر می رسد این نوع مگس از آن لذت می برد ! ( در کل محیطهای کشت میکروبیولوژی اغلب بوی نامطبوعی دارند . گفتن اینکه کدام محیط کشت بوی بدتری دارد کار سختی است اما محیط های کشت گوشت و خون رتبه بالایی در این بین دارند )

• فرمالدهید : فرمالدهید با فرمول شیمیایی H_۲CO  که اغلب به عنوان محافظ و نگهدارنده استفاده می شود بوی بسیار نامطبوعی دارد . ایجاد حالت تهوع و سردرد تنها به علت بوی بد این ماده نیست و ناشی از سمی بودن این ماده نیز می باشد . پارافرمالدهید که به عنوان تثبیت کننده استفاده می شود ( کوچکترین پلی اکسی متیلن که محصولی از پلیمریزاسیون فرمالدهید با درجه پلیمریزاسیون ۸-۱۰۰ می باشد ) در این بین بدبو ترین مواد آزمایشگاه به حساب می آید.

• کاداورین ( Cadaverine ) : کاداورین در واقع یک لیزین ( lysine ) بدون گروه کربوکسیل می باشد . کاداورین یک دی آمین با نام شیمیایی ۱-۵ پنتان دی آمین می باشد که بویی شبیه گوشت گندیده دارد و از هر لاشه متعفن جانداری ساطع می شود و در واقع اسانس خالص تعفن محسوب می شود .

• n – بوتانول ( n- Butanol ) : الکل نوع یک که به عنوان حلال در آزمایشگاه مورد استفاده قرار می گیرد. سمیت این ماده تقریبا کم می باشد . البته برخی شیمیدانان از بوی آن لذت می برند ! 

• ترکیبات سلنیوم و تلوریم : اگر در جدول تناوبی از عنصر گوگرد به سمت پایین حرکت کنید به این دو عنصر خواهید رسید . چنانچه در ترکیبات شیمیایی به جای گوگرد هر کدام ار این دو عنصر را جایگزین کنید ماده ای با بوی نامطبوع سنتز کرده اید که بدن و لباس شما را نیز آلوده کرده و تا چند روز باقی می ماند و با هیچ میزان از آب و صابون نیز پاک نمی شود !

• بتا مرکاپتو اتانول : نام دیگر این ماده ۲- مرکاپتو اتانول می باشد که در آزمایشگاه برای کاهش فراریت محلول های شیمیایی و یا به عنوان آنتی اکسیدان مصرف می شود . با اینکه این ماده از زیرمجموعه های تیول است اما به علت بوی کم نظیر ! جایگاهی مجزا در این فهرست به خود اختصاص داده است . بوی این ماده تا ساعت ها موها و لباس شما را آلوده می کند . در دوزهای بالا به شدت سمی است . استشمام مقدار کمی از این ماده باعث مرگ نمی شود اما باعث سوزش سیستم تنفسی و حالت تهوع خواهد شد.

• پیریدین : یک ترکیب آلی هتروسیکل که یک معرف و حلال معروف می باشد و با بوی ماهی گندیده شناخته می شود. مهم نیست چه غلظتی از این ماده را داشته باشید ، بوی آن شبیه یک ماهی گندیده می باشد که یک ماه در آزمایشگاه مانده باشد . درست شبیه سایر ترکیبات آلی این ماده به مراکز بویایی شما می چسبد و و شانس لذت بردن از چندین وعده غذایی بعدی شما را از بین می برد !